เริ่มเป็นสิวครั้งแรกตอน 9 ขวบค่ะ เด็กมากๆตอนนั้น ฮ่าๆ แต่ช่วงนั้นคือเป็นแค่สิวผด

แม่ก็เลยต้องซื้อโฟมล้างหน้าให้ใช้ ตอนนั้นใช้สมูทอีเบบี้เฟสโฟมมาตลอดค่ะ จนมันเริ่มยุบๆไป

แต่พอยุบแล้วก็ยังใช้ต่อนะ เพราะรู้สึกโอเคกับสูตรนี้มากๆ แต่มรสุมชีวิตยังไม่หมด . . . . . 

พอเข้าสู่อายุ 11 ก็เริ่มอักเสบประปรายแรกๆก็เฉยๆ แต่ไปๆมาๆเริ่มคันไม้คันมือค่ะ เคยเห็นแม่

กดสิวเม็ดนึง เราก็จัดเลย ตอนนั้นกดสิวครั้งแรกจำได้ว่ากดไปเกือบ 10 เม็ด ช้ำเลือดช้ำหนองมาก TOT 

แต่ด้วยความที่เป็นเด็กกะโปโล กดสิวเป็นงานอดิเรก กดเสร็จก็เล่นดินเล่นน้ำตากแดด หน้าเน้อนี่ไม่สนใจ

ไม่ล้างคงไม่เป็นไร ( ผลลัพท์ของตอนนั้นยังติดมาถึงตอนนี้  ; - ; ) สิวจากที่เป็นนิดๆหน่อยนี่ก็ บู้มมม !

ขึ้นแล้วขึ้นอีก สิวอุดตันนี่แทบจะไม่มีที่ให้อยู่กัน แต่ตอนนั้นก็ไม่แคร์ค่ะ ไม่รักสวยรักงาม 5555555

และก็ยังเป็นสิวหนักเรื่อยๆจนเข้ามัธยมเป็นโรงเรียนสตรี เข้ารร.มีแต่คนหน้าใสๆ ผิวงี้เนียนวิ้ง

แล้วเราล่ะ อีสิวเดินได้ชัดๆ T w T ก็เลยเริ่มดูแลหน้ามากขึ้น พยายามไม่กด ( บอกตรงๆว่าทำแทบไม่ได้ )

จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นสิวอยู่ค่ะ แต่ไม่ได้หนักหนาเหมือนตอนประถม เมื่อก่อนดูแลเอง แต่เดี๋ยวนี้

ต้องพึ่งหมอแล้วค่ะ เพราะมันเรื้อรังไปแล้ว 55555555