เป็นสิวครั้งแรกตอนม.1ครับ อายุ 12 ปี ฮอร์โมนเริ่มมีบวกกับเป็นช่วงที่ทำตัวเฮ้วๆตามประสาเด็กกำลังก้าวสู่วัยรุ่น ตอนที่เป็นสิวเม็ดแรกก็รู้สึกแบบ "โฮ่ว! เราโตแล้วนะ กำลังเป็นวัยรุ่นแล้ว"  แต่ก็ละเลยไม่รักษาความสะอาดมาตลอด บางทีหน้าเปื้อนอะไรก็เอามืดเช็ดๆพอให้คราบออก ไม่ได้เอาน้ำล้าง หรือบางทีเวลาอาบน้ำก็เอาสบู่ธรรมดาแบบเดียวกับที่ล้างตัวมาล้างหน้า ทำแบบเดียวกับที่ทำเมื่อตอนเด็กๆมาตลอด ไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไร เพราะตอนเด็กๆก็ยังไม่เป็นอะไรเลย นี่นา

......แต่พลาดมหันต์

สิวเริ่มมาเยือนทั้งหน้า จากตอนแรกเป็นแค่ที่หน้าผาก ก็เริ่มลามมาตรงแก้ม ตรงจมูกและคาง ไม่ซีเรียสอะไรมาก จนคนรอบข้างเริ่มทัก บางคนก็ถึงขั้นแซวแบบหนักๆแล้วเอาไปเทียบกับคนอื่นๆที่ผิวดีกว่า ตอนนั้นเสียความมั่นใจมาก ไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากเจอใคร 

ในตอนนั้นพยายามทุกอย่าง ทั้งเลือกซื้อโฟมล้างหน้า ทั้งหาวิธีในเน็ต เช่น เอาน้ำมะนาวเพียวๆมาป้ายสิว(ผลคืออักเสบหนักกว่าเก่าแถมตรงที่เป็นสิวแดงเป่งด้วย), เอายาแก้ปวดมาละลายน้ำแล้วเอามาแต้มสิว(ไม่หาย...แถมพวกเศษยาเล็กๆน้อยๆที่ไม่ละเอียดไปบาดตรงสิว อักเสบหนักกว่าเดิมอีก) หรือแม้กระทั่งเอายาสีฟันมาป้ายสิวก่อนนอน เพราะเชื่อว่ามันจะไปดูดสิวออกมา(แต่กลับกัน มันไปอุดตันรูขุมขนแถวที่ทา เป็นสิวเพิ่มอีก เห้ออ) 

จนมาถึง ณ จุดนึงคิดว่าคงต้องใช้ไม้อ่อนแล้วล่ะ คือปล่อยให้มันขึ้นๆไปไม่ยุ่งอะไร และก็พยายามใช้โฟมล้างหน้าที่อ่อนๆกับผิวหน้าเรา (ก็ใช้ Smooth E นี่แหละ 555) ตอนนี้ผิวหน้าดีขึ้นมาก พึ่งเริ่มใช้สมูธอีเมื่อตอนม.3 จนตอนนี้ก็ม.4แล้ว สิวยังมีอยู่เรื่อยๆ แต่ก็น้อยลงถ้าเทียบจากเมื่อตอนม.1 หน้ามันน้อยลงแต่ก็ยังมันอยู่บ้างเวลาอากาศร้อนจัดๆ รอยสมรภูมิจากสิวที่เคยมีเมื่อตอนช่วงม.ต้นยังมีหลงเหลืออยู่บ้าง แต่ก็ค่อยๆลดไปเรื่อยๆจนกลืนไปกับผิว ส่วนตัวด้วยความที่เป็นติ่งของ Smooth E และบวกกับยังอยู่ในช่วงวัยรุ่นสิวยังมาเยือนเรื่อยๆ ผมเลยอยากลองเจลล้างหน้าตัวนี้ดูครับ ยังไงถ้าใช้เป็นยังไงผมจะรีวิวดูครับ ฝากรับไว้พิจารณาด้วย ^ ^